Θα ήθελα να ουρλιάξω τόσο δυνατά «σ’ αγαπώ»

We are too accustomed to the absurdity of existence. The loss of a universe is not worth taking seriously.
Yukio Mishima, The Decay of the Angel (天人五衰 / Εκπεσών Άγγελος)

Μοίρα σκληρή – μα δεν παραπονιέμαι
Γιατί οι ενδείξεις συνεχώς πληθαίνουν
πως είναι κι ο Αυθέντης μου τυφλός
κωφός
βωβός

και με το στήθος άδειο…
Ορέστης Αλεξάκης, Ο υπηρέτης

Θα ήθελα να ουρλιάξω τόσο δυνατά «σ’ αγαπώ»
Έτσι ώστε να διαρρηχθούν οι φωνητικές χορδές
Να διασχιστεί ο λάρυγγας
Ν’ ανοίξει ο λαιμός στα δύο
Να διαρραγούν τα τύμπανά μου
Να αποφλοιωθεί η φαιά ουσία
Να εκραγεί το κρανίο
Να τρανταχτεί η Γη από πρωτοφανή σεισμό…

Αλλά φοβάμαι
–όχι γιατί θα εκμηδενιστώ–
Αλλά επειδή ένα σύμπαν ολόκληρο
–καθώς εσύ, ούτε καν που θα μ’ ακούσεις–

θα καταρρεύσει εις μάτην.

Σύνδεσμοι
Αγγλική μετάφραση / English translation of this poem: I would like to scream at the top of my voice “I love you!”
— Εκρηκτικές σκέψεις
—Σβήσε τα μάτια μου (Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Μετάφραση: Κωστής Παλαμάς)